امروز، 18 شهریور یا به بیان دوستان افغانستانی، 18 سنبله، برابر است با سالروز شهادت احمدشاه مسعود. این روز را در افغانستان به نام روز شهید نامیده‌اند و البته خود احمدشاه هم به نام «قهرمان ملی» لقب گرفته است.
او در 11 شهریور 1332 در ولایت پنجشیر به دنیا آمد. اگرچه در دانشکده مهندسی کابل درس می‌خواند، اما پس از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در افغانستان، به فعالیتهای نظامی و چریکی علیه این دولت روی آورد. پس از سرنگونی این حکومت درپی کودتای 1357 و لشکرکشی شوروی به خاک این کشور، احمدشاه مسعود تعداد اندکی چریک را ساماندهی کرد و به جنگ با قوای شوروی پرداخت. پایگاه اصلی وی، منطقه کوهستانی پنجشیر در شمال شرق کابل بود. برای همین به وی لقب «شیر دره پنجشیر» داده‌اند. کم‌کم تعداد بیشتری از نیروهای مردمی به وی پیوستند و موفق شد یک سپاه چریکی قوی ایجاد کرده و مجموعاً 8 بار لشکر شوروی را شکست کامل بدهد؛ تا آنجا که فرمانده کل ارتش شوروی در افغانستان مجبور به مذاکره با وی و آتش‌بس دو ساله شد (البته نباید نقش دیگر فرماندهان جهادی را در این جنگها نادیده گرفت؛ اما به‌هرحال نقش احمدشاه برجسته بود). پس از خروج نیروهای شوروی از خاک این کشور، جنگهای داخلی آغاز شده و نهایتاً طالبان با استفاده از این فرصت، قدرت را به دست گرفتند. در جنگهای داخلی احمدشاه را متهم می‌کنند به گلوله‌باران منطقه شیعه‌نشین «افشار» در شهر کابل (چه اینکه احمدشاه جزو تاجیکهای سنی بود). هرچند این ادعا بارها از سوی نزدیکان وی رد شده و می‌گویند که چنین سخنی برای ایجاد اختلاف بین فارس‌زبانهای شیعه و سنی این کشور طرح شده است. نهایتاً زمانی که احمدشاه مشغول مبارزه با طالبان بود، دو تروریست عرب که خودشان را خبرنگار معرفی کرده بودند، در هنگام مصاحبه با وی کمربند انتحاری را فعال کرده و وی را در ولایت تُخار در شمال افغانسستان کشتند. این واقعه دو روز پیش از حمله به برجهای دوقلوی تجارت جهانی امریکا (شهریور 1380) که منجر به حمله امریکا به افغانستان شد رخ داد و همین باعث ایجاد شائبه‌هایی درباره عاملان شهادت وی شد. او روابط نزدیکی با ایران داشت و از جانب این کشور همیشه حمایت می‌شد.